Do katalogu praw pacjenta zalicza się prawo pacjenta do przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie. Głównym założeniem tego prawa jest uchronienie pacjenta w czasie terapii przed obawą o rzeczy, które posiadał przy sobie w momencie przyjęcia do szpitala, a także przed koniecznością organizowania w trakcie pobytu w szpitalu sposobu przechowania rzeczy osobistych.
Prawo pacjenta do przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie
Pacjent przebywający w podmiocie leczniczym wykonującym działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej (np. szpital) ma prawo do przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie. Koszty przechowywania rzeczy wartościowych należących do pacjentów ponosi podmiot wykonujący działalność leczniczą. Oznacza to, że pacjent nie może być obciążany żadnymi dodatkowymi kosztami związanymi z przechowywaniem jego rzeczy w depozycie.
W wypadku przekazania rzeczy pacjenta do depozytu szpitalnego, pomiędzy pacjentem a szpitalem dochodzi do zawarcia umowy przechowania. Umowa ta nie musi mieć formy pisemnej. Pacjent nie musi być nawet świadomy przekazania rzeczy do depozytu (np. w sytuacji gdy pacjent jest nieprzytomny). Dlatego też do depozytu szpitalnego stosuje się przepisy kodeksu cywilnego dotyczące przechowania.
Księga depozytów
Potwierdzenie przyjęcia rzeczy wartościowych oddawanych do depozytu w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej, na czas pozostawania pacjenta w tym zakładzie, stanowi karta depozytowa. Oryginał karty depozytowej wydaje się pacjentowi przekazującemu rzeczy wartościowe do depozytu. Kopia karty depozytowej jest przechowywana w księdze depozytów.
Karta depozytowa zawiera kolejny numer karty, odpowiadający numerowi kolejnego zapisu w księdze depozytowej, oznaczenie zakładu, dane osobowe niezbędne do zidentyfikowania pacjenta (imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia, adres miejsca zamieszkania lub adres do korespondencji), spis rzeczy wartościowych oddanych do depozytu i ich opis oraz datę sporządzenia karty. W karcie depozytowej dokonuje się opisu rzeczy wartościowych oddanych do depozytu, określając ich cechy indywidualne, w szczególności nazwę, rodzaj, szacunkową wartość, barwę, markę i stan zużycia. W przypadku braku cech indywidualnych dokonuje się odpowiedniej adnotacji w karcie depozytowej.
Jakie rzeczy mogą zostać oddane do depozytu?
Nie istnieje spis rzeczy które pacjent może złożyć do depozytu. Do złożenia do depozytu wystarczy zatem, że rzecz jest wartościowa. Pamiętać należy, że rzecz taka musi być obiektywnie wartościowa np. pieniądze, katy bankomatowe i kredytowe, sprzęt elektroniczny, odzież, biżuterię itp. Przyjmuje się także, że do bezpłatnego depozytu nie może natomiast zostać oddane auto pacjenta, którym przyjechał do szpitala. Dlatego też pacjent musi samodzielnie zorganizować oraz opłacić przechowanie pojazdu np. na szpitalnym parkingu.
Sposób zabezpieczenia przedmiotów oddanych do depozytu
Rzeczy wartościowe w depozycie przechowuje się w opakowaniu trwale zamkniętym, oznaczonym nadrukiem, naklejką lub pieczęcią zakładu, zawierającymi nazwę zakładu, jego adres, numer identyfikacji podatkowej (NIP) i numer telefonu, oraz oznaczonym numerem, pod którym depozyt został zapisany w księdze depozytów. Opakowanie, w którym jest przechowywany depozyt, po wpisaniu do księgi depozytów, przechowuje się w sejfie albo szafie pancernej.
Prawo pacjenta do przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie
Rzeczy wartościowe pacjenta nieprzytomnego
Prawo pacjenta do przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie
W przypadku gdy pacjent jest nieprzytomny lub niezdolny do zrozumienia znaczenia informacji, osoba wyznaczona do przyjmowania i wydawania rzeczy z depozytu niezwłocznie przyjmuje rzeczy wartościowe tego pacjenta do depozytu. Oryginał karty depozytowej przechowuje się wraz z przedmiotami oddanymi do depozytu. Niezwłocznie po odzyskaniu przez pacjenta świadomości lub zdolności rozumienia informacji, zawiadamia się pacjenta o złożeniu rzeczy wartościowych do depozytu. W przypadku wyrażenia woli dalszego przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie, pacjent składa podpis na karcie depozytowej wraz z aktualną datą.
Prawo pacjenta do przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie
W przypadku trwania stanu nieprzytomności pacjenta lub stanu niezdolności do zrozumienia informacji przez okres dłuższy niż 24 godziny od czasu przyjęcia pacjenta do zakładu, kierownik zakładu albo osoba przez niego upoważniona informuje o przyjęciu rzeczy wartościowych do depozytu małżonka, wstępnych, zstępnych lub rodzeństwo pacjenta, a także inne osoby uprawnione do dysponowania ruchomościami pacjenta.
Co się dzieje z rzeczami pozostawionymi w depozycie po śmierci pacjenta?
Prawo pacjenta do przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie
Przepisy dotyczące depozytów zakładów leczniczych nie wskazują co się dzieje z rzeczami pacjenta pozostawionymi w depozycie w wypadku śmierci pacjenta. Wskazać jednak należy, że podlegają one dziedziczeniu na zasadach ogólnych. Dlatego też po śmierci pacjenta, rzecz pozostawione przez niego w depozycie co do zasady zastaną odziedziczone przez jego spadkobierców. Ci zaś mogą domagać się wydania tych rzeczy przez zakład leczniczy.
Katalog praw pacjenta
- Prawo pacjenta do świadczeń zdrowotnych
- Prawo pacjenta do informacji
- Prawo do zgłaszania działań niepożądanych produktów leczniczych
- Prawo pacjenta do tajemnicy informacji z nim związanych
- Prawo pacjenta do wyrażenia zgody na udzielenie świadczeń zdrowotnych
- Prawo do poszanowania intymności i godności pacjenta
- Prawo pacjenta do dokumentacji medycznej
- Prawo pacjenta do zgłoszenia sprzeciwu wobec opinii albo orzeczenia lekarza
- Prawo pacjenta do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego
- Prawo pacjenta do opieki duszpasterskiej
- Prawo pacjenta do przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie
ADWOKAT | DOKTOR NAUK PRAWNYCH
Założyciel i partner w Kancelarii GC Adwokaci. Mecenas Marcin Chowaniec specjalizuje się w prawie cywilnym i karnym, ze szczególnym uwzględnieniem spraw z zakresu błędów medycznych i procesów odszkodowawczych. Reprezentuje także nauczycieli akademickich w postępowaniach dyscyplinarnych wszystkich szczebli oraz personel medyczny przed Sądami Lekarskimi, Sądami Pielęgniarek i Położnych oraz Rzecznikami Odpowiedzialności Zawodowej.