ADWOKAT
Założyciel i partner w Kancelarii GC Adwokaci. Specjalizuje się w obsłudze kontraktów budowlanych i prawie zamówień publicznych. Prowadzi również sprawy cywilne, w szczególności z zakresu prawa umów, prawa rzeczowego i spadkowego.
W dniu 9 grudnia 2021 r. Sąd najwyższy podjął uchwałę w sprawie III CZP 26/21 określając czy dopuszczalne jest zastrzeżenie kary umownej za na wypadek niewykonania albo nienależytego wykonania przez wierzyciela. Uchwała ta ma istotne znaczenie w wielu różnych kontraktach, w szczególności jednak w umowach zawieranych w budownictwie, albowiem odnosi się bezpośrednio do umów o roboty budowlane.
W dniu 9 grudnia 2021 r. Sąd Najwyższy, rozstrzygając w Izbie Cywilnej zagadnienie prawne przedstawione przez Sąd Okręgowy w Łodzi w sprawie o sygn. III CZP 26/21, podjął uchwałę następującej treści:
Dopuszczalne jest zastrzeżenie kary umownej na wypadek niewykonania albo nienależytego wykonania przez wierzyciela czynności, bez której świadczenie dłużnika w umowie o roboty budowlane nie może być spełnione.
Sąd Najwyższy przyjął uchwałę odpowiadając na pytania:
1. Czy w granicach swobody kontraktowania (art. 3531 k.c.) dopuszczalne jest zastrzeżenie kary umownej za nienależyte wykonanie przez wierzyciela obowiązków wynikających z umowy o roboty budowlane, obejmujących czynności związane z przygotowaniem robót, w postaci określonego procenta wynagrodzenia umownego za każdy dzień zwłoki bez określenia kwoty maksymalnej kary umownej?
2. Czy stosowany w drodze analogii art. 484 § 2 k.c. może stanowić podstawę prawną miarkowania wierzycielskiej kary umownej?
Pisemne uzasadnienie uchwały zawierające szczegółową argumentację zostanie przedstawione w późniejszym terminie.
ADWOKAT
Założyciel i partner w Kancelarii GC Adwokaci. Specjalizuje się w obsłudze kontraktów budowlanych i prawie zamówień publicznych. Prowadzi również sprawy cywilne, w szczególności z zakresu prawa umów, prawa rzeczowego i spadkowego.