Tarcza Antykryzysowa 7.0 projekt
Tarcza Antykryzysowa 7.0 ustawa
W dniu 9 grudnia 2020 r. do Sejmu wpłynął poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych stanowiący tzw. Tarczę Antykryzysową 7.0. Ustawa została opublikowana w Dzienniku Ustaw 25 stycznia 2021 roku.
DRUK NR 828 - Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw
Tarcza Antykryzysowa 7.0 - najważnejsze zmiany
W swoim dotychczasowym brzmieniu przepis art. 15zt ust. 1 ustawy COVID-19 zawęża krąg osób, którym przysługiwać będzie mogło świadczenie postojowe wydawane na podstawie ewentualnego rozporządzenia Rady Ministrów, do osób, które już w przeszłości otrzymały to świadczenie. Oznacza to, że osoby, które dotąd nie spełniały ogólnych kryteriów z art. 15zq (np. ze względu na założenie działalności gospodarczej po 1 kwietnia 2020 r.) i w konsekwencji – nie otrzymały dotąd wsparcia, nie będą mogły skorzystać z takiego świadczenia, nawet jeżeli w myśl warunków określonych w tym rozporządzeniu będą się do niego teoretycznie kwalifikowały. Poprawka ma na celu wyeliminowanie tego problemu poprzez wskazanie, że świadczenie może być przyznane także osobom, które dotąd nie skorzystały ze świadczenia postojowego; będą one natomiast oczywiście musiały spełnić warunki wyszczególnione w rozporządzeniu.
W art. 1 pkt 8 zaproponowana zmiana dotyczy art. 15zzu ustawy COVID-19. Obowiązujący stan wstrzymania wykonania tytułu wykonawczego nakazującego opróżnienie lokalu mieszkalnego (art. 15zzu ustawy COVID-19), w sytuacji gdy nastąpiło wywłaszczenie lub przejęcie z mocy prawa nieruchomości celem realizacji inwestycji celu publicznego jest bardzo niekorzystne dla inwestora publicznego, zwłaszcza dla inwestora realizującego wielomilionowe inwestycje, jakim jest GDDKiA jak również inwestora kolejowego czy również inwestora realizującego lotnisko użytku publicznego. Zauważyć bowiem należy, że brak opróżnienia lokalu mieszkalnego, którego własność przeszła na stronę publiczną (w przypadku decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przejęcie następuje z mocy prawa) w znaczący sposób utrudnia realizację inwestycji. Należy podkreślić, iż w przypadku inwestycji liniowych, do których należą inwestycje drogowe jak również kolejowe, brak wydania jednej nieruchomości jest równoznaczny z brakiem możliwości realizacji inwestycji na tym obszarze, co zwykle przekłada się na brak możliwości realizacji inwestycji na danym odcinku. Aktualnie w przypadku co najmniej jednej inwestycji drogowej realizowanej przez GDDKiA, dla której została wydana decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej jeden właściciel nieruchomości (przy czym inwestycja jest wielokilometrowa) sprzeciwia się jej wydaniu i konieczne jest wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Z uwagi na fakt, że decyzje inwestycyjne dotyczące inwestycji przeciwpowodziowych także pozwalają opróżnić lokal mieszkalny w przypadku lokalizacji inwestycji na określonym terenie, zasadne jest także do tego rodzaju inwestycji wprowadzenie zaproponowanego wyłączenia. W związku z powyższym proponuje się zmianę obowiązującego art. 15zzu ust. 2 ustawy wprowadzenie dodatkowego wyjątku od ogólnej zasady wstrzymującej wykonanie wszelkich tytułów wykonawczych nakazujących opróżnienie lokalu mieszkalnego.
Proponuje się obniżenie maksymalnych pozaodsetkowych kosztów kredytu konsumenckiego. Obniżenie maksymalnej wysokości kosztów poza-odsetkowych kredytu na czas przewidziany w ustawie ma chronić szczególnie wrażliwych klientów przed wykorzystywaniem ich słabszej pozycji przez pożyczkodawców (predatory lending). Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, kiedy pożyczkodawca – co już obecnie zdarza się w wielu podmiotach oferujących szybkie pożyczki – stosowałby maksymalne stawki kosztów pozaodsetkowych.
W związku z powyższym, zgodnie z projektowanym przepisem art. 51b ust. 6 ustawy z dnia 20 lipca 2020 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm., dalej jako: „pswn”), w odniesieniu do studiów o profilu praktycznym nie będzie obowiązywał minimalny wymiar praktyk zawodowych wynoszący 6 miesięcy – w przypadku studiów pierwszego stopnia i jednolitych studiów magisterskich oraz 3 miesiące – w przypadku studiów drugiego stopnia. Uczelnie będą mogły indywidualnie określić wymiar praktyk zawodowych dla poszczególnych studiów o profilu praktycznym, dokonując stosownej zmiany w programie studiów. Senat będzie obowiązany ustalić wymiar praktyk w sposób gwarantujący z jednej strony zapewnienie wysokiej jakości kształcenia, a z drugiej – umożliwienie osiągnięcia efektów uczenia się określonych w programie studiów. Efekty uczenia się oraz punkty ECTS przypisane pierwotnie w programie studiów do praktyk zawodowych będą uzyskiwane w ramach innych zajęć określonych przez senat. Z uwagi na brzmienie art. 67 ust. 6 pswn projektowane rozwiązanie nie będzie miało zastosowania do studiów przygotowujących do wykonywania zawodów, o których mowa w art. 68 ust. 1 tej ustawy.
Pakiet ustaw Tarczy Antykryzysowej
ADWOKAT
Założyciel i partner w Kancelarii GC Adwokaci. Specjalizuje się w obsłudze kontraktów budowlanych i prawie zamówień publicznych. Prowadzi również sprawy cywilne, w szczególności z zakresu prawa umów, prawa rzeczowego i spadkowego.