Z przyjemnością informujemy, że w ostatnich dniach, nakładem Wydawnictwa Naukowego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, ukazała się długo wyczekiwana monografia pod redakcją dr hab. Violetty Kwiatkowskiej-Wójcikiewicz, prof. UMK i dr. Leszka Stępki pt.: „Kryminalistyka wobec pomyłek sądowych”.
Publikacja „Kryminalistyka wobec pomyłek sądowych”
Problem pomyłek sądowych w Polsce badali Ł. Chojniak i Ł. Wiśniewski. Ustalili, że przyczyną pomyłek sądowych jest w szczególności brak kompetencji uczestników postępowania. W swym raporcie stwierdzili, że „profesjonaliści mylą się niekiedy w sposób niedopuszczalny, co wywołuje daleko idące, negatywne skutki”. Niewątpliwie brak kompetencji wynika z niewiedzy z zakresu kryminalistyki, stąd i ta książka – Kryminalistyka wobec pomyłek sądowych. W publikacji tej poszczególni Autorzy starali się przeanalizować poszczególne źródła i środki dowodowe oraz przybliżyć czytelnikom wyniki swoich badań, których poznanie może zapobiegać pomyłkom sądowym.
Jednym ze współautorów monografii jest także adwokat dr Marcin Chowaniec, który na łamach tejże publikacji poruszył ważką problematykę zespołowego opiniowania biegłych w sprawie zdarzeń drogowych.
Książka „Kryminalistyka wobec pomyłek sądowych” dostępna jest na nabycia u wydawcy – Wydawnictwa Naukowego UMK (tutaj).
Recenzje publikacji
Z recenzji 1:
„Błędy w wyrokach sądowych stały się impulsem do wzmożonej krytyki niemal wszystkich kryminalistycznych metod identyfikacji, którym zarzuca się m.in. brak oparcia na dostatecznych badaniach empirycznych, brak oznaczenia poziomu błędu i brak podstaw do obliczenia prawdopodobieństwa pochodzenia dwóch próbek z tego samego źródła. Recenzowana monografia, zgodnie ze swym tytułem, przedstawia związki między kryminalistyką jako nauką a pomyłkami w orzeczeniach sądowych, dotyczy zatem problematyki niezwykle aktualnej, o której jeszcze długo będzie się dyskutować. Związki te prezentowane są z różnych perspektyw: część zawartych w książce prac przedstawia tytułowe zagadnienie z punktu widzenia organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości, inne – z perspektywy biegłych wydających opinie na ich potrzeby, jeszcze inne – z perspektywy uczestników procesów, dla których błędna opinia biegłego lub błędny wyrok mogą oznaczać dramatyczne zmiany w życiu”.
Z recenzji 2:
„Publikacja ta wpisuje się we wciąż aktualną dyskusję na temat kryzysu dotyczącego opinii wydawanych przez biegłych przede wszystkim w kontekście niesłabnących wątpliwości dotyczących ich kwalifikacji zawodowych oraz faktu, iż wciąż brak jest kluczowej ustawy o biegłych, czy wreszcie postrzegania wartości dowodowej opinii biegłego przez organy procesowe i możliwości dokonania ich realnej oceny (przede wszystkim przez sądy). Część recenzowanych artykułów odnosi się do tej problematyki, wprost zwracając uwagę na trudności sądu w ocenie wydanej przez biegłego opinii. Podkreśla się przy tej okazji z jednej strony wiarę organów orzekających w nieomylność biegłych przy jednoczesnym braku umiejętności merytorycznej oceny wydawanych przez nich opinii. Autorzy ci jednocześnie zgodnie postulują wprowadzenie standaryzacji badań, przypominając kluczowe elementy, jakie posiadać powinien dowód naukowy. W dobie czytelnego kryzysu prawidłowego (sprawiedliwego) orzekania, którego przejawem są m.in. pomyłki sądowe, niniejsza publikacja jest swego rodzaju diagnozą stanu rzeczy”.